Je hebt het vast ook wel eens: dat een thema in een bepaalde periode in je leven heel sterk bij je aanwezig is. Waar je ook komt, het onderwerp dient zich aan. Dat had ik de afgelopen weken met het thema: wie ben je en wat laat je daarvan zien?
Eigen identiteit
Die periode begint met het zien van de film The greatest showman, waar een podium wordt gegeven aan mensen die normaal liever in de schaduw staan en die hun schaamte overwinnen met het lied This is me. Ook de nieuwe theatervoorstelling van Alex Klaassen Showpony staat in het teken van de zoektocht naar de eigen identiteit die schuil gaat achter de typetjes die hij speelt.
Excelleren
Daarnaast wordt mij als ondernemer gevraagd pitches te geven waarin ik in hele korte tijd dien neer te zetten waarin ik excelleer of mezelf onderscheid van anderen. Ik weet niet hoe het bij jou zit, maar ik heb dan direct de neiging om dicht te klappen. Dan ben ik opeens zo bezig met de anderen dat ik even mezelf vergeet. Hoe ziet die ander mij? Iets wat voor mij heel gewoon is kan nou net voor de ander iets bijzonders zijn.
Schuld en schaamte
Laten zien wie je bent en waar je voor staat kan bij mij ook schaamte en schuld oproepen. Schaamte omdat anderen daar iets van gaan vinden en dan voelt het opeens heel bloot. Als ik soms zie hoe mensen op Facebook worden afgemaakt voor wat ze vinden, dan kan dat me doen terug deinzen. Voldoe ik wel? knaagt er dan ergens in mij. Schuld omdat ik misschien iets anders kies en laat zien dan van mij wordt verwacht. Voor wie doe ik wat ik doe? Uit loyaliteit voor een ander of erkenning van een ander?
Langs de angst
Dit zijn zo van die vragen die ik tegenkom op het moment dat mij wordt gevraagd me te laten zien. Kleur te bekennen. Langs mijn onzekerheden. Gaan en staan voor wie ik ben. Want als ik dat niet doe, dan ben ik niet langer loyaal of trouw aan mezelf. Maar ik heb dan ook steeds langs al die kritische stemmen in mezelf te gaan die me tot nu toe steeds hebben gewaarschuwd en beschermd voor de vermeende boze tongen van anderen.
Dit ben ik
Dit thema pakte zich in optima forma samen in het proces waarin een vriendin van mij aanbood om een filmpje te maken van mij voor op mijn site (zie Mayke). Om mensen die mij nog niet kennen zo alvast kennis te laten maken met wie ik ben en hoe ik werk. Ik leverde van alles aan. Emily May ‘t Hoen filmde en maakte een selectie. Ieder zijn talent. Ik vind dat zij daarmee een mooi beeld heeft neergezet van hoe zij mij ziet. Daar ben ik trots op, want wat ik zie, dat ben ik.